Knallende kurken en kaviaar op Phu Quoc
Door: Jolanda
Blijf op de hoogte en volg Marijn & Jolanda
05 Januari 2015 | Vietnam, Ðảo Phú Quốc
Wat kan een week snel gaan en anderzijds erg lang duren..
Het is toch iets 'geks' met tijd.
In de week voor we op reis gingen hebben we ontzettend genoten van Kerst met familie en daarna het afscheidsfeestje (of beter gezegd; ' feestjes' aangezien velen ons na zaterdag nog gedag kwamen zeggen door de witte wegen).
Een week die voorbij vloog en daarnaast genoeg beleefd/gezien/gesproken/gegeten voor wel tien weken!
Zo was ook onze eerste week van onze reis.
Een echte relaxvakantie.
Veel nieuwe gezichten, talen, uitzichten, winkels en eten en genoten van ieder moment.
En het ging ook zo weer voorbij.
Een eerste onderdompeling in het Aziatische en Vietnamese.
Het startte met de bovengenoemde knallende kurken.
We kwamen aan in Phu Quoc op oudejaarsavond en na 40 uur zonder slaap, konden die laatste paar uurtjes er ook wel bij.
Met onze voeten in het zand, kijkend over zee en achter ons blij mensen om een groot kampvuur heen hebben we 2015 ingeluid.
Geen vuurwerk, wel wensballonnen!
(Zou een goed voornemen voor Nederland zijn voor 2015;-))
Voor het eerst Phu Quoc bij daglicht zien, zie je vooral de hoeveelheid scooters, het vele groen, oneindig veel winkeltjes en een hoop stof op de weg.
Dus allereerst maar een scooter gehuurd.
Die hebben we nauwelijks losgelaten de afgelopen dagen (net als ik Marijn achterop de scooter).
Met 30 graden, een lekker zeebriesje en continu prachtige uitzichten over het strand, de heuvels of het regenwoud is dat prima te doen!
Vietnamese nemen overigens alles mee op de scooter, en dan ook echt alles.. kinderen (op een scooter kunnen zeker vier personen!), beesten, eten, benzine, tassen met weet ik wat, hele boomstammen.. niets is te gek!
Dus gingen wij na drie dagen zonder backpack, die lag ergens in INdonesie, de twee behoorlijke tassen ophalen met.. de scooter!
En inderdaad met twee personen en al je baggage op de scooter kun je best door alle kuilen en het zand rijden!!
We hebben de meest prachtige stranden gezien.
Op vrijdag kwamen we uit op een afgelegen strandje.
Wij hadden er heerlijk gezwommen en wilde net wegrijden toen een Vietnamese man ons aansprak. Hij bleek al eeuwen in Zwitserland te wonen en was hier met zijn familie.
Met een beetje Duits en met wat handen en voeten kletsten we met deze vriendelijke man.
En als een echte Vietnamees betaamd, nodigde hij ons uit voor het eten. Nee, geen rijst/noedels/hotpot/haai/oesters of andere Vietnamese gerechten, maar kaviaar lag op de ' bbq '.
Het smaakte heerlijk!
Naast strandjes, lekker eten en scooter rijden, was het gisteren tijd voor iets actiefs.
Marijn heeft zich in posities gemanouvreerd waar hij het bestaan niet van af wist, laat staan dat ie ooit had gedacht zich erin te wringen.
We hebben een yoga/massagecursus gedaan.
Het was heerlijk, pijnlijk, grappig en zweterig.
Marijn was overtuigd spierpijn te hebben vandaag, maar dat is hem (helaas) bespaard gebleven.
Vanmorgen zijn we met een boot naar onbewoonde eilandjes aan de noordkant van het eiland gevaren en hebben we gesnorkeld en gedoken.
Hoewel het niet zo visrijk en helder is als op Curacao was het prachtig, met name het vele en kleurrijke koraal.
We hebben opgemerkt dat Vietnamezen ontzettend aardige en vriendelijke mensen zijn. Vaak willen ze je, ongevraagd, helpen.
En ik heb nog geen chagrijnig gezicht gezien en zelf nog geen kind horen huilen.
Vietnamezen spreken over het algemeen gebrekkig Engels. Ze geven overal antwoord op, ook al begrijpen ze de vraag niet. Ze zijn meestal wat verlegen, maar als je een open houding hebt, worden zij ook losser.
Iedereen lijkt hier blij te zijn.
Anderzijds zien we ook genoeg armoede. Veel huisjes zijn nog van golfplaten, zonder ramen, electriciteit etc.
Steeds meer mensen leven van het toerisme.
Ook veel Vietnamezen van het vasteland komen naar dit eiland toe om hier te werken.
Het is opmerkelijk hoeveel er op het eiland gebouwd wordt en aangelegd wordt.
Over een paar jaar zal het eiland volgebouwd staan en het authentieke Vietnam verdwenen zijn.
Ook bekend op het eiland zijn de parels.
Er worden veel parels gevonden in de zee.
Inmiddels prijkt er ook eentje om mijn hals (nogmaals dank, Marijn!).
Morgen nemen we afscheid van onze scooter met een tochtje naar het Zuiden van het eiland. Op zoek naar nog meer strandjes, groen, lekker eten en de zon.
Woensdag gaan we met de ferry naar Ha Tien.
Het zal kouder zijn en na deze, voor Aziatische begrippen, zeer decadente week, zullen we dan een stukje dieper duiken.
Op naar het ' echte' Azie!
En natuurlijk wensen we jullie vanaf hier ook een heel mooi 2015!!!
Het is toch iets 'geks' met tijd.
In de week voor we op reis gingen hebben we ontzettend genoten van Kerst met familie en daarna het afscheidsfeestje (of beter gezegd; ' feestjes' aangezien velen ons na zaterdag nog gedag kwamen zeggen door de witte wegen).
Een week die voorbij vloog en daarnaast genoeg beleefd/gezien/gesproken/gegeten voor wel tien weken!
Zo was ook onze eerste week van onze reis.
Een echte relaxvakantie.
Veel nieuwe gezichten, talen, uitzichten, winkels en eten en genoten van ieder moment.
En het ging ook zo weer voorbij.
Een eerste onderdompeling in het Aziatische en Vietnamese.
Het startte met de bovengenoemde knallende kurken.
We kwamen aan in Phu Quoc op oudejaarsavond en na 40 uur zonder slaap, konden die laatste paar uurtjes er ook wel bij.
Met onze voeten in het zand, kijkend over zee en achter ons blij mensen om een groot kampvuur heen hebben we 2015 ingeluid.
Geen vuurwerk, wel wensballonnen!
(Zou een goed voornemen voor Nederland zijn voor 2015;-))
Voor het eerst Phu Quoc bij daglicht zien, zie je vooral de hoeveelheid scooters, het vele groen, oneindig veel winkeltjes en een hoop stof op de weg.
Dus allereerst maar een scooter gehuurd.
Die hebben we nauwelijks losgelaten de afgelopen dagen (net als ik Marijn achterop de scooter).
Met 30 graden, een lekker zeebriesje en continu prachtige uitzichten over het strand, de heuvels of het regenwoud is dat prima te doen!
Vietnamese nemen overigens alles mee op de scooter, en dan ook echt alles.. kinderen (op een scooter kunnen zeker vier personen!), beesten, eten, benzine, tassen met weet ik wat, hele boomstammen.. niets is te gek!
Dus gingen wij na drie dagen zonder backpack, die lag ergens in INdonesie, de twee behoorlijke tassen ophalen met.. de scooter!
En inderdaad met twee personen en al je baggage op de scooter kun je best door alle kuilen en het zand rijden!!
We hebben de meest prachtige stranden gezien.
Op vrijdag kwamen we uit op een afgelegen strandje.
Wij hadden er heerlijk gezwommen en wilde net wegrijden toen een Vietnamese man ons aansprak. Hij bleek al eeuwen in Zwitserland te wonen en was hier met zijn familie.
Met een beetje Duits en met wat handen en voeten kletsten we met deze vriendelijke man.
En als een echte Vietnamees betaamd, nodigde hij ons uit voor het eten. Nee, geen rijst/noedels/hotpot/haai/oesters of andere Vietnamese gerechten, maar kaviaar lag op de ' bbq '.
Het smaakte heerlijk!
Naast strandjes, lekker eten en scooter rijden, was het gisteren tijd voor iets actiefs.
Marijn heeft zich in posities gemanouvreerd waar hij het bestaan niet van af wist, laat staan dat ie ooit had gedacht zich erin te wringen.
We hebben een yoga/massagecursus gedaan.
Het was heerlijk, pijnlijk, grappig en zweterig.
Marijn was overtuigd spierpijn te hebben vandaag, maar dat is hem (helaas) bespaard gebleven.
Vanmorgen zijn we met een boot naar onbewoonde eilandjes aan de noordkant van het eiland gevaren en hebben we gesnorkeld en gedoken.
Hoewel het niet zo visrijk en helder is als op Curacao was het prachtig, met name het vele en kleurrijke koraal.
We hebben opgemerkt dat Vietnamezen ontzettend aardige en vriendelijke mensen zijn. Vaak willen ze je, ongevraagd, helpen.
En ik heb nog geen chagrijnig gezicht gezien en zelf nog geen kind horen huilen.
Vietnamezen spreken over het algemeen gebrekkig Engels. Ze geven overal antwoord op, ook al begrijpen ze de vraag niet. Ze zijn meestal wat verlegen, maar als je een open houding hebt, worden zij ook losser.
Iedereen lijkt hier blij te zijn.
Anderzijds zien we ook genoeg armoede. Veel huisjes zijn nog van golfplaten, zonder ramen, electriciteit etc.
Steeds meer mensen leven van het toerisme.
Ook veel Vietnamezen van het vasteland komen naar dit eiland toe om hier te werken.
Het is opmerkelijk hoeveel er op het eiland gebouwd wordt en aangelegd wordt.
Over een paar jaar zal het eiland volgebouwd staan en het authentieke Vietnam verdwenen zijn.
Ook bekend op het eiland zijn de parels.
Er worden veel parels gevonden in de zee.
Inmiddels prijkt er ook eentje om mijn hals (nogmaals dank, Marijn!).
Morgen nemen we afscheid van onze scooter met een tochtje naar het Zuiden van het eiland. Op zoek naar nog meer strandjes, groen, lekker eten en de zon.
Woensdag gaan we met de ferry naar Ha Tien.
Het zal kouder zijn en na deze, voor Aziatische begrippen, zeer decadente week, zullen we dan een stukje dieper duiken.
Op naar het ' echte' Azie!
En natuurlijk wensen we jullie vanaf hier ook een heel mooi 2015!!!
-
05 Januari 2015 - 11:40
Marja:
Hallo Jolanda en Marijn,
Ook voor jullie de allerbeste wensen voor 2015!!! Jullie hebben het jaar i.i.g. mooi ingezet, heerlijk om te lezen hoe jullie in het hier en nu leven en genieten van wat er op je pad komt.
Heel veel plezier met de overtocht naar Ha Tien en ik zie alweer uit naar jullie volgende verslag.
mindfulle groet, Marja -
05 Januari 2015 - 13:13
Wendy:
Hoi Jolanda en Marijn,
Het is genieten van jullie reisverslag en het geeft wat licht in de donkere en duistere dagen hier in Belgie.
Ik wil jullie het allerbeste wensen voor 2015 en een betere start kan je naar mijn mening niet maken op zo een prachtige bestemming. Het verhaal over de vietnamezen doet me zo terug denken aan Cambodja. Ik ben aan het werk dus ik hou het kort: genieten samen en tot het volgende reisverslag
Warme groet
Wendy -
05 Januari 2015 - 13:34
Manuela:
Jeejjj leuk om iets te lezen en me voor te stellen hoe het er uit moet zien daar :)
Tof of mee te beleven met jullie!
X -
05 Januari 2015 - 16:48
Val:
Yes! Uitgebreid teken van leven! Leest lekker weg lieverds, wat een fantastische start (ondanks die BP die een andere vakantiebestemming voor ogen hadden ;))!
Tot lezens/schrijvens! -
05 Januari 2015 - 17:11
Cees:
Een prachtig begin van het nieuwe jaar! Geweldig hoor die ervaringen, hoop het jullie nog eens na te doen. Bijzonder dat Vietnamezen zoooo oud kunnen worden, wist ik niet!
Nou, graag meer ervaringsinfo's.
-
06 Januari 2015 - 16:51
Barts:
Beste wensen voor 2015! hoe mooi kan een jaar beginnen met zo een fantastische reis!
Leuke ervaringen en nieuwe indrukken opdoen! Geniet er lekker van!
Bart -
07 Januari 2015 - 00:23
Marcel & Miriam:
Hi swaatjes van me,
Heerlijk om te lezen dat jullie zo'n vette trip aan het doen zijn. Onwijs veel plezier en geniet! Dikke brasa van M&M... -
07 Januari 2015 - 22:54
Lein:
He jo en Marijn, leuk om jullie verslag te lezen, nog fijner te horen dat Marijn eindelijk eens heeft geluisterd met je mooie gekregen sieraad ;). Wij bewaken het fort hier wel, genietse! X Kris en Lein -
11 Januari 2015 - 09:34
Anika:
Mooie verhalen!! Geniet ervan!kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
