Stilte...

Deze laatste keer een reisverslag vanuit Kaapstad in Zuid-Afrika, vanaf een leuk B&B, dichtbij de zee en het beroemde Waterfront.
Het is hier zo'n 18 graden en het zonnetje gaat ongetwijfeld nog wel schijnen..

Het laatste verslag is al enige weken geleden, vlak nadat Marijn uit Nepal was vertrokken en ik weer terug was in Pokhara.
In Pokhara, wat echt de allermooiste plek ter wereld is, leerde ik al snel weer nieuwe mensen kennen, heb ik hardgelopen, yoga gedaan, boekjes gelezen.
Dat is stiekem hetgeen wat ik heerlijk vind aan reizen; dat je ook de 'alledaagse' dingen kan doen. In een andere omgeving schijnt daar toch weer een ander licht op..

In de laatste weken van mijn Nepalavontuur heb ik het grootste 'avontuur' beleefd, namelijk ' naar binnen gaan bij jezelf',
En dat is soms grappig, mooi, maar vaak ook verdomd lastig!
Tien dagen lang in stilte.. zonder praten, zonder oogcontact, zonder aanrakingen, zonder lachen met anderen, zonder goede bedden en goed sanitair, zonder avondeten, zonder vlees/vis/alcohol uiteraard, zonder telefoon, zonder geld, maar met.. jezelf!
Bij Vipassana ga je deze commitment aan en mediteer je tien uur per dag en heb je daarnaast 1,5 uur les en sta je de volgende ochtend om 4 uur op om weer hetzelfde dagschema aan te houden..
Er zijn zeker mensen (waaronder jij wellicht;-)) die je voor gek verklaren.. en het lijkt wellicht ook wat vreemd, iets wat we absoluut niet gewend zijn in ieder geval, maar ik kan het absoluut iedereen aanraden.
Dit is niet de plek om uitgebreid verslag te doen over mijn ervaringen, die zullen voor iedereen ook weer anders zijn, maar ik - en ik vermoed iedereen- heeft er veel uitgehaald.
Ik kan het iedereen aanbevelen een keer te doen.
Ik ben veel tegengekomen, heb keihard gelachen met mezelf om hoeveel pijn ik had in mijn benen en rug en soms nauwelijks kon opstaan, heb hard gelachen toen ik blijkbaar zo stil zat dat er een gekko over mijn benen en rug heenliep en ik in de stille meditatiehal een gilletje slaakte, heb hard gelachen toen ik op de eerste dag al met een van mijn grote angsten werd geconfronteerd; een grote, echt een hele grote, zwarte spin bij mijn bed en ben ook met angsten geconfronteerd.. en dat alles in een schitterende omgeving met uitzicht op de himalya, waar ik iedere ochtend de zon zag opkomen en weer achter zag verdwijnen..
Het was een ervaring die ik nooit zal vergeten..

Na de Vipassana had ik stiekem nog steeds geen zin om Nepal te verlaten, maar het was ook prima (loslaten ging toch een stukje beter na die tien dagen).
En zoals de reis met Marijn begon, eindigde die ook zo voor mij in Nepal; met oud&nieuw! Wat een geweldig feest was het!
Nepalezen zagen er prachtig uit.. Er waren meer mensen dan ooit op straat, veel eten, veel drank, maar de sfeer was prima.. En ik kon alleen maar dankbaar zijn voor alles wat ik weer heb mogen beleven in Nepal, de gastvrijheid van de mensen, de prachtige bergen, meren, het lekkere eten..

Na Nepal stond Zuid-Afrika op de planning..
Inmiddels is het alweer tweeenhalve week geleden dat Ri en ik daar naartoe zijn gegaan.. Het land heeft me enorm verbaasd, het is zo ontwikkeld en zo ongelooflijk prachtig en divers. De natuur is verbazingwekkend mooi en alles is enorm (zeker in vergelijking met Azie!!)
Inmiddels is dit de laatste dag in Zuid-Afrika en is het gek en goed om weer naar huis te gaan..

Het was enorm bizar om hier in Zuid-Afrika te horen over de vreselijke ramp in Nepal. Daar word je toch wel stil van....
Gelukkig kreeg ik vrij snel bericht van vrienden/kennissen dat ze nog leefden.. Velen moesten wel, en moeten nog steeds, op een open grasveld slapen, zonder sanitair, zonder veel eten..
Er moeten zoveel problemen opgelost worden om alleen al de komende weken goed door te komen, laat staan wat er allemaal moet gebeuren aan wederopbouw in het land en uiteindelijk er weer voor zorgen dat er toeristen komen, wat de allerbelangrijkste bron van inkomsten is voor de Nepalezen.
Het is zo verdrietig te weten dat er zoveel mensen lijden van de ramp en nog ontelbaar veel mensen nog gaan lijden van alle gevolgen die de ramp heeft voor de hele economie voor het land.

Ik weet dat er vanavond in Nederland een grote inzamelingsactie is en er veel mensen begaan zijn met de Nepalezen en daar ben ik ontzettend blij mee.
Mocht een van jullie nog iets voor het land willen doen, een geldbijdrage of op een later moment een vrijwilligersactie, laat het vooral weten!!
Ik heb veel contact met Raj en weet dat het dorpje waar hij vandaan komt totaal verwoest is en vooralsnog onbereikbaar is voor hulpdiensten. De puinhoop is daar enorm en zal nog lange tijd zo blijven vermoedelijk... Marijn en ik hebben ons al eerder ingezet voor het dorpje en zullen dat ook blijven doen de komende maanden.. Wij weten dat het geld goed terecht komt en direct bij de mensen die het ongelooflijk hard nodig hebben!


Bedankt voor al jullie reacties, lieve en enthousiaste berichtjes.
En dank aan alle lieve mensen die ik ben tegengekomen op deze reis en die thuis weer op me wachten..
Het is tijd om naar huis te gaan...